Sytuacje, kiedy para mająca dziecko podejmuje decyzję o rozstaniu, bywają niezwykle skomplikowane. Nie zawsze bowiem byłym partnerom udaje się dojść do porozumienia w kwestii tego, kto i w jaki sposób ma sprawować opiekę nad małoletnim. Bardzo często jedynym sposobem na uregulowanie tej kwestii jest złożenie wniosku o ustalenie kontaktów z dzieckiem.
Zacznijmy od najważniejszej kwestii, czyli od tego, kto może złożyć wniosek o ustalenie kontaktów z małoletnim. Przyjęło się, że wniosek taki najczęściej składany jest przez rodzica, który sprawuje opiekę nad dzieckiem, a uregulowana ma zostać kwestia tego, w jaki sposób mają wyglądać kontakty z drugim rodzicem – czyli z tym, który mieszka osobno. Powodem niejednokrotnie jest chęć ustabilizowania sytuacji dziecka. Kiedy do kontaktów z drugim rodzicem dochodzi nieregularnie, może to w negatywny sposób wpływać na poczucie bezpieczeństwa małoletniego, a przy tym może utrudniać sprawowanie opieki nad dzieckiem temu rodzicowi, który z nim zamieszkuje. Trudno bowiem zaplanować zajęcia dodatkowe, wyjazd czy spotkania z przyjaciółmi, gdy nie wiadomo, kiedy pojawi się drugi rodzic i zażąda na przykład wydania dziecka.
Oczywiście wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem może być złożony również przez drugiego rodzica – przez tego, który zamieszkuje osobno. Powodem może być tutaj przede wszystkim sytuacja, gdy rodzic sprawujący opiekę nad dzieckiem utrudnia kontakty z nim. Jeśli kwestia ta zostanie uregulowana przez sąd, drugi rodzic będzie mógł być spokojniejszy w kwestii tego, kiedy będzie mógł spotykać się z dzieckiem i jak będą wyglądały te spotkania.
Oprócz rodziców, wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem mogą złożyć między innymi:
Widać więc, że wniosek taki może zostać złożony przez innych krewnych, a nawet przez osoby niespokrewnione, jeśli występuje silna więź z małoletnim.
Kolejna istotna kwestia dotyczy tego, jak napisać wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem. Bardzo ważne jest to, aby dokument taki spełniał wszystkie wymogi formalne. Jednocześnie musi on zawierać szereg bardzo ważnych informacji oraz argumentację, która zwiększy szanse na to, że sąd przychyli się do wniosków osoby, która zdecydowała się na złożenie dokumentu.
Oczywiście we wniosku nie może zabraknąć wszystkich danych osobowych, zarówno obojga rodziców, jak i małoletniego, którego dotyczy wniosek. Należy również wskazać sąd i wydział, do którego jest on kierowany, a także miejsce i datę złożenia wniosku.
W pierwszej części wniosku należy zawrzeć informacje o tym, czego dotyczy wniosek. Może to być wniosek złożony w imieniu własnym – wtedy jego przedmiotem będzie uregulowanie kontaktów dziecka z wnioskodawcą. Wniosek może zostać również złożony przez jednego rodzica, a dotyczyć kontaktów dziecka z drugim rodzicem. Informacja ta powinna znaleźć się na samym początku wniosku.
W dalszej części należy dokładnie opisać, jak – zdaniem wnioskodawcy – powinny wyglądać kontakty z dzieckiem. Im więcej konkretów, tym lepiej. Mowa tu o dniach tygodniach, godzinach, czasie trwania spotkań czy miejscu, w jakim będą się odbywać. W tym miejscu można też wnioskować o przeprowadzenie dowodów, o przesłuchanie świadków czy o sporządzenie opinii biegłego.
Kolejna część wniosku o ustalenie kontaktów z dzieckiem to uzasadnienie. Tutaj należy zawrzeć wszystkie istotne dla sądu informacje, które miałyby sprawić, że przychyli się on do wniosku. Do wniosku można również dołączyć dowody w postaci opinii biegłych, przesłuchań świadków czy fotografii.
Jak widać, sporządzenie wniosku o ustalenie kontaktów z dzieckiem może być skomplikowane. Warto zadbać o to, aby wszystkie informacje zostały przedstawione w sposób rzetelny, a jednocześnie konkretny. Dla sądu jest to bowiem jedyny sposób na zapoznanie się z sytuacją zarówno rodziców, jak i małoletniego, którego dotyczy sprawa. Warto rozważyć skorzystanie z doświadczonego w zakresie prawa rodzinnego prawnika, który nie tylko pomoże w przygotowaniu wniosku, ale też zadba o to, aby całe postępowanie zakończyło się w sposób najlepszy zarówno dla wnioskodawcy, jak i dla dziecka.
